A MOMENT TO REMEMBER / HATIRLANACAK BİR ANI

"Bir anı gittiğinde ruh da gider derler..."

       2004 yapımı bir Güney Kore filmi. Eski bir film olmasına rağmen izleyebileceğiniz en güzel Kore filmi bu olabilir.Romantik dram severler için harika bir seçim diyebilirim.Fazla uzatmadan başrol      oyuncularımızı tanıyarak başlayalım:) Güzel oyuncumuz Ye Jin Son(Su Jin) ve yakışıklı oyuncumuz Woo Sung Jung(Cheol Su) birbirine aşık iki karakteri canlandıracak. Su Jin hazır giyim mağazasında çalışmakta olan bir fabrikatör kızıdır. Evli bir adamı severek umutsuz bir aşkın peşine düşmüştür. Cheol Su ise bir marangozdur. Su Jin unutkan biridir ve unutkanlığı nedeniyle Cheol Su ile karşılaşmıştır. Komik bir karşılaşma olduğunu söyleyebilirim. Marketin önünde gördüğü Cheol Su'nun elindeki kolayı kendi kolası sanır ve elinden alıp içer sonrasında ise arkasına bile bakmadan gider. Cheol Su buna ses çıkarmaz ama kızımız cüzdanını markette unuttuğunu hatırlayıp markete gidince aldığı kolanın da orda olduğunu görür Cheol Su'yu arasa da bulamaz (sanırım yaptığından utandı :) Merak etmeyin Cheol Su intikamını alıyor :D

 

Babasıyla birlikte, babasının sahibi olduğu inşaata giden Su Jin orada Cheol Su'yu görür.

 

 

Cheol Su ise sürekli mimarlarla kavga eden onlara işini öğretmeye çalışan yakışıklı ustabaşıdır. Su Jin'in işiyle ilgili bir problem olur ve babasından yardım ister. Babasının gönderdiği usta kim dersiniz :) Haliyle tekrar karşılaşırlar ve kızımız yakışıklı ustabaşımızdan etkilenmiştir.

                                                                              "Trende kalem mi satıyorsun... :)"

Sonrasında ise kızın yaratmaya çalıştığı tesadüfler sonucu tekrar karşılaşırlar.Kızımızın zorlamalarıyla karşılaşmışlardır karşılaşmasına ama çocuğun umursamaz tavırları beni önceleri sinir etti. Kıza bir bardak soju doldurur ve " bunu içersen sevgili olacağız der." Teklifin böylesini görmemişsinizdir sanırım :D

Su Jin ise tek dikişte bitirir böyle de cevap görmemişsinizdir sanırım :D

Su Jin artık evlenmek istemektedir bütün ısrarlarına rağmen Cheol Su'yu ikna edememiştir.Babası ilk başlarda karşı çıksa da sonrasında evlenmelerine bir şey demez.

Cheol Su küçük yaşta annesinin onu terk etmesinden dolayı annesini bir türlü affedememektedir. Su Jin ise annesini affetmesi gerektiğini düşünmektedir.Aralarında geçen anlamlı bir diyaloğu paylaşmak isterim."Affetmek zor değildir. Affetmek sadece, kalbinde sade bir oda bağışlamaktır. Dedem böyle söylerdi. Gerçek bir marangoz kalbinde saray yapabilendir ama sen yaptığın evde yani kalbinde tüm odalarını annen ve nefretine vermişsin. Ya sen neredesin? Sense dışarıda titriyorsun..." Gerçekten doğru...

Biraz zorlamayla başlayıp gerçek bir aşka dönüşen bu ilişki, zamanla gelişen umutsuz bir hastalığın kurbanı olacaktır. Ve aşkın tek besini anılar yavaş yavaş silinir, anıların silinmesiyle korku başlar.Film ilk başlarda yüzümüzün gülümsemesine neden olsa da sonrasında tebessüm ve gözyaşı yerlerini alacaktır.

Kızın kocasına eski sevgilisinin adıyla seslenmesi, kocasını tanıyamaması ve her şeyi unutmuşken hatırladığı o kısacık zamanda kocasına yazdığı o mektup filmin en duygusal sahneleriydi.

"Unutkanlığım yüzünden seninle tanıştım ve unutkanlığım yüzünden seninle ayrılıyorum."

"Hafızam seni unutsa da kalbimin derinliklerinde sen varsın. Seni unutamam çünkü sen benim parçamsın..."

 

 

Ama benim favori sahnem son sahneydi sonunu kesinlikle iyi bağlamışlar.

Erkek kahramanımızın sabrı, çabası ve aşkı takdire şayan. İlk başlarda umursamaz tavırlarına sinir olsam da o büyük aşkını, sabrını gördükten sonra fikrim değişti :) Kaba, dikkafalı , duygularını hiç söylemeyen bir erkeğin bile nasıl değiştiğini gösteren bir film.

 

 Film genel olarak çok güzeldi, izleyen herkesi kaçıncı izleyişi olursa olsun gözyaşları arasında bırakıyor. İlk izlediğimde birkaç gün etkisinden çıkamamıştım içime bir şeyler oturmuştu ama kesinlikle  izlemenizi tavsiye ederim.

Senaryosu size bir yerlerden tanıdık gelebilir çok güzel bir film olduğu için sonrasında başka ülkelerde de uyarlamaları yapıldı.Bizde de Özcan Deniz'in yazıp yönettiği Evim Sensin filminin gerçek kaynağı budur aslında. İkisinden hangisini izleyelim diye sorarsanız ikisini de izlemiş biri olarak söylüyorum kesinlikle Evim Sensin'i izlemeyin. Birkaç değişiklik dışında repliklerine kadar aynıydı filmi resmen taklit etmiş bir de kendi yazmış gibi göstermiş. Sonunu değiştirmiş ama bağlayamadığını düşünüyorum. A Moment To Remember'da sonunu daha güzel bitirdiğini ve daha güzel bağladığını düşünüyorum. Her ne kadar ne olacağını tahmin etsek de umutlarımızı yıkmamıştı en azından. İzleyince ne demek istediğimi anlayacaksınız. A Moment To Remember'da gördüğüm tek eksik olaylar çok hızlı ilerliyordu sanki anlatmak istedikleri çok şey var fakat o kadarcık zamana sıkıştırmak zor olmuş gibi duruyor "Bunlar ne ara tanıştı, aşık oldu, evlendi... "deyiveriyorsunuz.

Son olarak aşkın ne demek olduğunu anlamak ve aşk için yapılan fedakarlıkları görmek için bile izleyebileceğiniz güzel bir film. Romantizm ve dram tam bana göre, şu an izlemek istediğim tam da böyle bir şey diyorsanız mendillerinizi hazırlayıp filme başlamanızı öneririm :)